Zwemles part 2

Tijdens het zwemmen proberen Wim en ik het aangename aan het nuttige te koppelen. Zoals eerder beschreven hebben de kinderen absoluut geen last van watervrees. Ze zijn kloek en in hun overmoed verliezen ze alle risico’s uit het oog. Een leerkracht vertelt me dat hij niet mee in het water gaat omdat dat niet gepast is. Dat ik erin ga, is echter geen enkel probleem. Ik kan me niet ontdoen van het gevoel dat hij zijn zwemkunsten liever niet toont. Jackson, één van de oudste leerlingen van de school, neemt de rol van ‘oceaanmeester’ op zich. Al gauw valt hij echter door de mand. Om de veiligheid van de kinderen ook in de toekomst te garanderen besluiten Wim en ik een geïmproviseerde zwemles te organiseren. We leren enkele kinderen hoe ze hun lichaam moeten gebruiken om zich voort te bewegen in het water. Jackson en Ismaël zijn verbazend snel weg met de nieuwe technieken. Het zwemvirus werkt aanstekelijk. Het duurt niet lang voor de zee zwart ziet van de rode, blauwe, gele en groene kikkers! We richten onze aandacht vandaag vooral op Jackson. Het resultaat is verbluffend. Hij belooft volgende week weer van de partij te zijn! 

De steengroeve

De mannen van het dorpje naast de school werken in een steengroeve. De omstandigheden zijn loodzwaar. In extreme temperaturen kappen de mannen stenen uit de rotsen. De stenen worden verkocht voor minder dan 20 eurocent per steen. Het is een erg arbeidsintensief proces. Het duurt ongeveer 20 minuten om een steen los te kappen. De stenen worden onder meer gebruikt om huizen te bouwen.