maandag 13 februari 2012

Kim 4 Love.net
We gaan naar een soort festival dat wekelijks op het strand wordt georganiseerd. Kim is er eigenaar van een zaak en organiseert optredens voor jong Keniaans talent. Hij is een Rasta en het levend bewijs dat het ook in deze moeilijke omstandigheden mogelijk is om op te klimmen op de sociale ladder. Hij heeft zijn talent, muziek maken, maximaal gebruikt en is nu zelfs succesvol in Duitsland. De factor geluk speelt hierbij natuurlijk ook wel een belangrijke rol.  Vroeger was Kim straatarm, nu behoort hij tot de rijkere Kenianen. Hij weigert echter zijn afkomst te verloochenen en wil iets terugdoen voor zijn lotgenoten door talentenshows te organiseren. Opkomende bands krijgen een vrij podium en professioneel materiaal, acrobaten mogen hun kunsten vertonen en kinderen houden danswedstrijden. De prijzen zijn (zelfs naar Keniaanse normen) democratisch. Het valt me op dat Kim veel respect voor Rainbow4kids heeft. Waarschijnlijk heeft dat te maken met zijn achtergrond. Kijk maar eens naar de sfeerbeelden… 
Kim 



Naar de disco
We trekken met de matatu naar een lokale discotheek. Het gezelschap van Katrien gaat mee. Ook Saolo en Dennis, onze beschermengelen, vergezellen ons. Zij zorgen ervoor dat we niet lastig worden gevallen door de Kenianen. Het is te gevaarlijk om alleen op stap te gaan. In het donker over straat wandelen is al helemaal uit den boze. Muzungu is Swahili voor ‘blanke’. Volgens mij betekent het ook ‘geld’ en ‘enkel ticket naar Europa’.
Het publiek van de Shakatak bestaat uit (perverse) westerlingen, knappe toyboys en prostituees, enkele rijke Kenianen en ons gezelschap. Dit is nochtans geen ordinaire tent, het Keniaanse uitgaansleven ziet er nu eenmaal zo uit. De beschermende houding van Saolo en Dennis valt niet in goede aarde bij de andere Kenianen. Ze hebben geen begrip voor het feit dat ‘one of their own’ hen de omgang met rijke blanken ontzegt. We beseffen dat dit een moeilijke situatie is voor onze vrienden. Daarom lijkt het ons vanzelfsprekend dat we hun inkom, vervoer, drank en eten betalen.
We zitten aan een tafel vlakbij de dansvloer. Saolo en Dennis zijn hyperalert. De Kenianen mogen met ons dansen, maar niet te lang en al zeker niet te intiem. Het sekstoerisme toont zich nadrukkelijk. Ik besluit  de mensen niet te veroordelen en laat de vreemde situatie niet aan mijn hart komen. Ik heb mijn dansbenen aan en amuseer me te pletter!
Jackson

Sekstoerisme: zonde of zegen?
Ik probeer het sekstoerisme in Kenia een plaats te geven. Mijn eerste reactie is er een van walging. Het is echt degoutant om oude, blanke vrouwen met jonge, atletische Kenianen te zien flirten. Ik begrijp gewoonweg niet dat de (rijke) westerlingen niet bang zijn om levensbedreigende SOA’s op te lopen. De Kenianen probeer ik wel te begrijpen . Tot op een bepaalde hoogte dan toch. De omstandigheden waarin de mensen hier wonen zijn erbarmelijk en zelfs mensonwaardig. Ik denk dat het sekstoerisme een uitloper is van een soort overlevingsinstinct. Ik hoor ook dat prostituees en toyboys helemaal niet verstoten worden. Ze worden beschouwd als kostwinners en dat is het enige dat telt. Het is een dubbel gevoel. Ik weet niet goed wat ik ermee moet doen. Dit vormt alleszins stof voor discussie.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten