De Kenianen kopen water in kleine zakjes. Wij mogen het water niet drinken. Jammer... Een zakje kost maar 5 Ksh! Onze plastic flesjes zijn hier trouwens bijzonder gegeerd. Hier merk je weer dat de bevolking straatarm is. Ik voel nu ook overal de angst voor het regenseizoen. Er staan bijzonder magere maanden te wachten voor de mensen die leven van het toerisme. De blanken trekken weg uit Kenia en de hotels staan leeg. Groenten zijn schaars. Ik denk dat de miserie nu pas echt begint... Veel Kenianen hebben geen paspoort en dus ook geen bankrekening. Van nature uit leven ze van dag tot dag. Ik houd mijn hart vast voor degenen die niets opzij gelegd hebben. Onze directeur drukt zijn team ook op het hart om verstandig met hun loon om te springen. Hij raadt hen af om het geld onder hun kussen te bewaren. Daaraan merk je weer dat we hier vijftig tot honderd jaar terug in de tijd leven.