Uitnodiging thuis

Vanavond gaan Stijn en ik eten bij de zus en de schoonbroer van Raphaël. Onze collega staat erop dat we zijn familie beter leren kennen. De Keniaanse gastvrijheid blijkt andermaal geweldig te zijn. Rose besteedt veel aandacht aan voldoende eten en drinken, maar ook aan het comfort in huis. Het huis is proper en verrassend groot. In de woonkamer staat een televisie, een koelkast, een microgolfoven, twee eenpersoonszetels en een ruime tweepersoonszetel. Het toilet en de badkamer, de twee slaapkamers en de keuken bevinden zich in aparte ruimtes. Raphaël raadt ons als geschenk een fles Keniaanse sterkedrank aan. Nochtans is dit geen onderdeel van de Keniaanse cultuur.
Zoals het hoort, komen we een halfuurtje te laat aan. We doen onze schoenen uit aan de voordeur. Ik heb gelezen dat als de gastheer de schoenen uittrekt, of als je schoenen bij de deur ziet staan, je best ook je schoenen uitdoet. Goede manieren worden enorm op prijs gesteld. Daarom kijken we de manieren van onze gastheer af. Onze inzet gaat niet ongemerkt voorbij. De sfeer is meteen erg gemoedelijk. Terwijl Rose in de keuken de maaltijd bereidt, vraagt haar man ons uit over België en over ons verblijf in Kenia.
Na het eten serveert Rose koffie met koekjes. Kenia produceert de beste Arabica-koffie. De krachtige drank wakkert de gesprekken aan en even later kraken we de fles sterkedrank. Het wordt steeds duidelijk dat Kenianen enorm van lachen, langdradige grappige verhalen en moppen houden. Zij zien overal wel iets grappigs in. Kenianen zijn geweldige verhalenvertellers en geduldige toehoorders. Ik ben blij dat we deze kant van Kenia ook eens te zien krijgen. Vader, moeder en dochtertje lijken het hier echt naar hun zin te hebben! Raphaël geniet op de achtergrond zichtbaar van de geslaagde avond. Hij is fier op ons en op zijn zus. Rond half elf gaan we moe maar voldaan naar huis.