Brandje in het dorp!
Paniek op school! Het huis van de adoptiekinderen van de kleuteropleiding van de Xios heeft vuur gevat. Een lerares roept om hulp. Ik schrik even maar weet me meteen te herpakken. Ik roep de andere vrijwilligers bijeen en spontaan organiseren we samen met de dorpelingen de bluswerken. De brand is vrij snel onder controle en er is gelukkig enkel materiële schade. De kinderen waren blijkbaar alleen thuis en met vuur aan het spelen. Het dak is vrij ernstig beschadigd. Vanavond bespreken we hoe we de situatie aanpakken. Ik denk dat we het nodige geld gaan samen leggen om het huis te herstellen. Dat is het minste wat we voor Wim kunnen doen. Hij heeft het voorbije jaar en tijdens zijn verblijf immers kosten noch moeite gespaard om de jongens een respectabele woning te geven. Mokka, die instaat voor de dagelijkse zorg over de kinderen en tevens kok is op onze school, is erg onder de indruk van het gebeuren. Ik ben blij dat Katrien hem niets verwijt. Dit is een ongeluk dat iedereen had kunnen overkomen. Het is te hopen dat de jongens hun les nu geleerd hebben.
@ Wim: je hoeft je echt geen zorgen te maken. De schade valt best mee en de jongens zijn ongedeerd. We zorgen ervoor dat alles in orde komt!
Hej Quinten,
BeantwoordenVerwijderenje kent me wss niet, maar ik ben vorig jaar in Kenia geweest als vrijwilliger. Toen de 2 jongens 'ontdekt/gevonden' werden, heb ik hen samen met An een beetje opgevangen. We gingen hen wassen, gaven hen eten en probeerden hen te begeleiden in het alleen wonen (want Muokka woonde er eerst niet bij). Wij hebben ook heel wat materiaal van het huisje gekocht, zoals het tapijt, bed, matras, kookspullen, ... Met het lezen van je blog was ik dus wel even verschoten! Hopelijk valt de schade nog mee en zijn de jongens niet te hard verschoten van alles! Er hingen ook enkele foto's van ons, met hen, maar die zullen wss niet meer heel zijn nu!
De jongens zullen vast en zeker heel hard verschoten zijn en dit wss geen 2e keer meer proberen!
Verder ben ik een fervent lezer van je blog en die van de anderen. Ik geniet er echt van om te lezen wat jullie daar allemaal meemaken. Vorig jaar stond ik ook in class 4, bij Mr. Ibrahim, een geweldige klas en leraar! Ik mail nog altijd met hem, en hij is vol lof over jullie!
Probeer echt optimaal te genieten van je tijd daar. Ik heb op het einde hard voor school gewerkt en heb spijt dat ik de laatste maand niet heel veel meer gezien heb. Schoolwerk kan in België ook nog, Kenia daar komt je niet elke week, dus geniet er echt van! Ik merk dat je heel wat goede zaken doet in de school, doe zo verder, ook al zijn er wat tegenslagen (5 vd 36 die de oefening na de les nog maar kunnen).
Vele koude en jaloerse groeten
Jessica
Dit is Afrika ... met vallen en opstaan... Net als hier, maar daar voelt het vallen veel harder. Toch kunnen ze ozo moedig reageren, net als bij een overlijden... Ik hoop vooral dat de jongens hun (levens)les geleerd hebben, alsook de rest van het dorp!! Hilde
Verwijderen