Mwadjowi Leezron

 Jullie zijn intussen op de hoogte van de zaak Mwadjowi. Ik moet eerlijk toegeven dat ik een overgang naar het technisch onderwijs wel zie zitten. Maar ik zit nog met heleboel onbeantwoorde vragen.

Mwadjowi wordt momenteel gesponsord. Is die sponsor bereid om de jongen te blijven sponsoren als hij naar de technische school gaat? En hoe komt dat dan over bij de andere sponsors?

Misschien wil ik de jongen wel sponsoren omdat ik echt in deze mogelijkheid geloof. Maar hoe wordt dat dan praktisch geregeld? Ik zal sowieso een wildvreemde in vertrouwen moeten nemen. Ik kan en mag immers niet van Katrien en Danny verwachten dat zij deze zorg ook nog eens voor hun rekening nemen. Misschien moet ik nog eens met Joanna gaan praten? Een eventuele sponsoring zal hoe dan ook een stap in het duister zijn. Maar de kleine kans op succes maakt die stap wel waard, toch?

Op de technische school krijgen de kinderen geen middagmaal. Dat is natuurlijk een serieuze extra kost voor de ouders. Hoe ga ik dat aanpakken? Ik mag geen fout signaal geven. De Kenianen verlangen immers nogal snel van een sponsor dat die het hele levensonderhoud op zich neemt. Ik moet duidelijke grenzen stellen. Katrien geeft me de tip om alles duidelijk op papier te zetten om problemen te vermijden.

Ik denk dat ik er nog een paar nachten over ga slapen. Hopelijk brengt tijd raad. Goede tips zijn trouwens altijd welkom!

Regels in de klas

Tijdens de lunch vraagt pastoor Fred me hoe ik denk over regels en afspraken in de klas. Ik ben ervan overtuigd dat regels voor een deel uit de kinderen moeten komen. De achterliggende gedachte is dat het volgens mij onmogelijk is om een regel waarvan je het nut niet inziet na te leven. Anderzijds ben ik er ook van overtuigd dat veel regels niet expliciet uitgesproken hoeven te worden. Door kordaat en consequent te reageren op voorvallen in de klas creëer je volgens mij vanzelf een gezond klimaat. Kinderen zijn bovendien slim genoeg om in de meeste situaties zelf te beslissen wat kan en wat niet kan. Praktische afspraken kunnen eventueel wel opgelijst worden.
Pastoor Fred vindt dat een leerkracht eenzijdig de wetten moet stellen in de klas. De leerkracht, en niemand anders, bepaalt hoe het leven in de klas verloopt. Ik vermoed dat dit vroeger bij ons ook het geval was. Ik denk dat de visie van Fred niet per se haaks staat op mijn visie. Een redelijke leerkracht kan op deze manier perfect werken. Dat wordt in deze school trouwens bewezen. De Kenianen hechten veel belang aan waarden en normen en trekken die lijn door in de klas. Ik stel me vragen bij de vele theorieën over klasmanagement die ik in België heb geleerd. Zijn die theorieën een gevolg van de verloedering van waarden en normen in onze maatschappij?

Nu, enkele dagen na de discussie, heb ik mijn mening bijgesteld. Ik ontdek in het gesprek een belangrijke meerwaarde van een stage in een ontwikkelingsland. Hier gaat het eraan toe zoals bij ons pakweg vijftig jaar geleden. Deze ervaring bewijst dat het toen (op dit gebied) nog zo slecht niet was. Soms moet er gewoon gezegd worden waar het op staat. Zonder op zoek te gaan naar achterliggende redenen, zonder fiches over welbevinden, zonder ik-boodschappen. ‘Dit gedrag wordt niet getolereerd.’ Punt aan de lijn. En dat hoeft zeker geen gebrek aan liefde te impliceren. Iedere leerkracht uit mijn kindertijd waar ik met plezier aan terugdenk, is er één die gezag heeft en streng is. En geloof me vrij, die leerkrachten vroegen indertijd niet hoe ik me voelde bij een straf of een vermaning. Het respect dat kinderen hier voor hun leerkrachten, hun vrienden en hun ouders hebben is in Vlaanderen ongezien. Ik denk dat we ons te gemakkelijk verbergen achter de omstandigheden, achter mogelijke verklaringen voor wangedrag van kinderen. Wat hebben deze kinderen immers allemaal meegemaakt? Maar zelfs hier is dat geen excuus voor onaanvaardbaar gedrag. Hier zien de leerkrachten hun kinderen echt graag. Ze hebben het beste met de kinderen voor. De kinderen weten en voelen dat en dat vormt volgens mij de basis voor een respectvolle relatie.