One love?

Tijdens de les ‘Life skills’ leren de kinderen (vierde leerjaar!) over de verschillende soorten liefde:

-          Eros (tussen een vader en een moeder);

-          Agape (tussen een man en God);

-          Fillia (tussen broer en zus, vrienden):

o   fraternal love (broer en zus);

o   maternal love (moeder);

o   paternal love (vader).

Deze soorten liefde zijn verdeeld in twee groepen:

-          platonic (in de zin van helpen, zonder kwade bijbedoelingen);

-          plutonic (in de negatieve zin).

Kinderen leren de Eros heel snel kennen omdat ze in dezelfde ruimte als hun ouders slapen. Het is even natuurlijk als het feit dat meisjes gemakkelijker met een man praten over hun problemen. Is dat bij ons ook zo? De verklaring ligt volgens de leerkracht in de natuurlijke aantrekkingskracht tussen man en vrouw. In dit kader moet je ook weten dat homoseksualiteit bij wet verboden is in Kenia.

Ik vind dat de leerkracht een grens overschrijdt door te zeggen dat een dochter haar vader nooit volledig mag vertrouwen op seksueel gebied. ‘Sometimes you have to run away to avoid problems.’, zegt hij. Het kan immers zijn dat een vader zijn dochter als lustobject gaat zien. Het voorbeeld van een meisje dat de vloer kuist in een minirokje doet me vermoeden dat de leerkracht de aanleiding voor het verlangen bij de dochter legt. Ik begin me ongemakkelijk te voelen maar besluit om niet te reageren. Er zit immers een andere leerkracht bij en die kijkt niet eens op.

De leerkracht gaat nog een stap verder. Hij bespreekt de redenen voor een verkrachting. Vergeet niet dat we het hebben over een vierde leerjaar. Volgens hem is een verkrachting te wijten aan de duivel, aan te schaarse kledij of

aan aandachtstekort tijdens de jeugd. Weeral gaat de man zo goed als vrijuit!

Achteraf bespreek ik de les met de leerkracht. Ik zeg hem eerlijk dat ik over sommige dingen een andere mening heb. Ik merk dat hij nu veel genuanceerder praat. Feit is natuurlijk wel dat de kinderen dit gesprek niet, en de zware uitspraken tijdens de les wel, mee naar huis nemen. En dat wringt toch wel wat. Ik geloof namelijk niet dat dit gedachtengoed algemeen aanvaard is door de Keniaanse maatschappij.