Wiskunde

Ik ben nog steeds bezig met breuken en word er bij momenten moedeloos van. Tijdens het verbeteren van het huiswerk blijkt dat nog steeds meer dan drie vierde van de klas (als we dan toch over breuken bezig zijn) nog steeds ondermaats presteert. Teacher Ibrahim praat me moed in en zegt dat we moeten blijven proberen. Met hernieuwde krachten vlieg ik er opnieuw in. Met handen en voeten (en al het materiaal dat ook maar enigszins kan dienen) leg ik de materie uit. De sterke leerlingen geef ik verrijkende oefeningen. Vandaag besteed ik extra aandacht aan een grondige analyse van de vragen. Ik laat de kinderen aan den lijve ondervinden dat de betekenis van de woorden en de relaties tussen die woorden ontzettend belangrijk zijn. Zoals steeds pas ik de methode van Meichenbaum, die de vorige vrijwilligers geïntroduceerd hebben, toe. Ik hecht daarbij veel belang aan het verwoorden van redeneringen. Dat doe ik in het belang van de kinderen maar ook om aan te tonen dat je hier als leerkracht bijzonder veel uit leert. Na de les geeft Ibrahim me een lijstje van de ‘weak learners’. Weer een teken dat hij mijn inzet en mijn manier van lesgeven waardeert! We overlopen de lijst en ik bereid de bijles van zaterdag voor. De leerlingen werken ondertussen zelfstandig. De bel gaat en de kinderen werken geconcentreerd verder. Zijn ze de speeltijd nu echt vergeten? Het zijn en blijven toch echte schatjes! :-)

Vergadering

We starten vandaag met een alternatief gebed: ‘Laat de zon in je hart’ van Willy Sommers. De Engelse vertaling is ronduit hilarisch. Verder verloopt de vergadering gestructureerd en gedisciplineerd. Ik moet eerlijk toegeven dat ik dat niet meteen verwacht had na het vertrek van Katrien. Mister Baraza neemt de leiding en hakt indien nodig knopen door. James is er niet bij, voor hem is het nog te vermoeiend om een hele dag te werken.
Zoals steeds krijgt iedere leerkracht de kans om nieuwe initiatieven of klachten voor te leggen. Ik vraag om duidelijke afspraken in verband met de toiletten. Vandaag hebben welgeteld 40 (!) kinderen toestemming gevraagd om tijdens de les naar het toilet te gaan. Dat argument volstaat voor de unanieme aanname van mijn voorstel. Vanaf nu mogen de kinderen vanaf klas vier niet meer tijdens de les naar het toilet gaan. Dat is zeker niet onredelijk als je weet dat er maximaal 70 minuten aan één stuk wordt lesgegeven.
Ook stel ik me vragen bij de ondernemingszin van de klusjesman. Het zand voor de kindertuin ligt nu al meer dan twee weken voor de school. De leerkrachten willen dat ik de klusjesman daarop attent maak. Ik vind echter dat dat hun verantwoordelijkheid is en ik zeg dat dan ook tegen Baraza. Ik ben benieuwd of de werken morgen eindelijk starten.
Op het einde van de vergadering ontstaat er even paniek. De hoofdleerkracht is blijkbaar van plan om de leerkrachten op Paasmaandag naar school te laten komen. Heiligschennis! Of waarschijnlijk gewoon een vergissing…