Het huwelijk

Tijdens de pauze geraak ik aan de praat met de Keniaanse leerkrachten. De meesten zijn even oud of jonger dan mij. Dat zorgt ervoor dat we vrijuit kunnen praten over ‘delicate’ onderwerpen. Vandaag komt het huwelijk ter sprake. Ibrahim vraagt of ik getrouwd ben. ‘Veel te jong voor!’, antwoord ik hem. Zijn brede glimlach verraadt dat hij mijn mening deelt. Vervolgens vraagt hij me of ik de ouders van mijn vriendin dan niet wil leren kennen. Uit mijn antwoord leidt hij af dat een huwelijk nakend is. Als een Keniaanse vrouw haar lief mee naar huis neemt, wil dat zeggen dat het koppel klaar is om te trouwen. De eerste vraag van de vader ligt dan ook voor de hand. De leerkrachten vinden het logisch dat vaders meteen een trouwpartij verwachten. ‘Otherwise it’s a waste of time.’, zeggen ze. 
De meeste jongemannen maken zich dan ook uit de voeten als het woord familie ter sprake komt. Ze denken er ook niet aan om hun vriendin uit te nodigen om bij hen te blijven slapen. De vrouw krijgt een fout signaal. Van de mannen wordt immers verwacht dat ze voor hun partner zorgen. En dat impliceert dat ze de vrouw van onderdak moeten voorzien. Het hevige verzet van de vrouwelijke leerkrachten leert me dat de mannen de waarheid spreken. Of ben ik nu vooringenomen? J